دوشنبه 89 آبان 24 , ساعت 11:18 صبح
تو یعنی خاطراتی گنگ از یک حس پنهانی
و من یعنی نگاهی منتظر ، پیوسته بارانی
حقیقت قصه تلخی است آری باز حاشا کن
هنوز ای نازنینم، برخلاف رود می رانی
مسیر زخم هایت بر تن , این روزها جاری است
تو یعنی دردهایی که ندارد هیچ درمانی
کسوف عشق یعنی ماه من گاهی شوی حایل
که تا هردم شوم همرنگ تاریکی ، پریشانی
تو یعنی بغض، یعنی گریه، یعنی هر نفس ماتم
که تنها یاد این عشقت شده داغی به پیشانی
و من این واژه هایی که همیشه خیس احساس اند
و من یعنی تو را خواندن و من یعنی غزل خوانی
بت ما را شکستی، بت شکن، در آتشت دیدم
که اسماعیل شعرم شد به دستان تو قربانی
تماشا کن در این مزرع تمام حسرتم این است
که عمری عشق پاشیدم ، درو کردم پشیمانی
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |