چهارشنبه 88 بهمن 28 , ساعت 7:44 عصر
امروز بعد از نوشتن مطلب "زمانی سبز را دوست داشتم ...." (حدود ظهر)یکی از دوستانم به من گفت آیا این مطلب سیاسیه که نوی وبلاگم نوشتم؟ من تعجب کردم .چون اصلاً به این موضوع فکر نکرده بودم که ممکنه سوء برداشت بشه!!!!! اما وقتی امروز عصر یکی دیگه از دوستان روی تلفنم تماس گرفت و انتقاد کرد که چرا مطلب سیاسی تو وبلاگت نوشتی تصمیم گرفتم یه تذکر کوچیک بنویسم که البته بازم پیشنهاد همون دوست عزیزه.
من تا به حال مطلب سیاسی تو وبلاگم ننوشتم و تمامی مطالبی که منویسم یا ادبی هستن یا علمی و فکر میکردم نوشته مذکور کاملاً گویای یک متن ادبیه . اما ظاهراً برای بعضی از دوستان سوء تفاهم شده .
حالا بگذریم که من واقعاً عاشق رنگ سبزم . انگاری باید تو علایقمون هم یه تجدی
د نظری بکنیم .
حالا واسه اینکه از دل دوستان سبز دوست در بیاد شاید یه متن نوشتم که شاید دوباره سبز را دوست بدارم ....
این نوشته را هم به خاطر همه اونائی که سبز دوست دارن جدای از هر بحث سیاسی به رنگ سبز می نویسم و از همه دوستانم که با نظرات و انتقاداتشون راهنمایم هستند ممنونم .
من تا به حال مطلب سیاسی تو وبلاگم ننوشتم و تمامی مطالبی که منویسم یا ادبی هستن یا علمی و فکر میکردم نوشته مذکور کاملاً گویای یک متن ادبیه . اما ظاهراً برای بعضی از دوستان سوء تفاهم شده .
حالا بگذریم که من واقعاً عاشق رنگ سبزم . انگاری باید تو علایقمون هم یه تجدی
د نظری بکنیم . حالا واسه اینکه از دل دوستان سبز دوست در بیاد شاید یه متن نوشتم که شاید دوباره سبز را دوست بدارم ....
این نوشته را هم به خاطر همه اونائی که سبز دوست دارن جدای از هر بحث سیاسی به رنگ سبز می نویسم و از همه دوستانم که با نظرات و انتقاداتشون راهنمایم هستند ممنونم .
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |