یکشنبه 89 فروردین 22 , ساعت 10:43 عصر
وصیت می کنم اکنون
بعد از پایان زمان بی قراری ها
در آن هنگام که نعشم در میان موج دست
در خیل نگاه خاموش به ابهام حقیقت
می رود به سمت ولع مهلک گور
بعد از آن هنگام که من
سبب ستایش ریزش اشک می شوم
یاد من را بسپارید به باد
وصیت می کنم
تا به حتم گر اینچنین کردید
تا غنچه ی لب هاتان از خنده شکوفا شد
رؤیاتان در یاد من مکرر نشود
وصیت می کنم
یاد من را به فراموشی قانون وفا بسپارید
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |