چهارشنبه 89 فروردین 25 , ساعت 12:53 عصر
چند صباحی است که دل را معبد عشقت نهادم
و از فراسوی فاصله ها نگاه مهربانت را بر خود خریدم
روزگاری بود که تنهاییم را با مرغان آسمان تقسیم می نمودم
و همراه با بارش باران ، دل تنهایم را نوازش می کردم
تا اینکه نامت را شنیدم !!
و همانا عشق بزرگت را با دنیای تنهاییم تعویض نمودم
مهربانا ، اگر روزی یاد من در قلبت از بین رفت !
شکایتی ندارم ،
زیرا یاد تو را با خود همراه خواهم کرد
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |