جمعه 89 اردیبهشت 10 , ساعت 11:7 عصر
بیزار از این جهانم ، چون زخم خورده ام من
دل را به ماورای دنیا سپرده ام من
مفهوم زندگی را گاهی نمی پسندم
بی شک میان مردم ، جاندار مرده ام من
شاید فریب دل را همواره خورده بودم
تنها به یک اشاره تا صد شمرده ام من
بر مصدر "گذشتن" سوگند خوردم اما
در قهقرای ماندن دستی فشرده ام من
اصرار بر سکوتم ، سرمایه ی غزلهاست
شاید که آبروی فریاد برده ام من
زخم عمیق روحم مرهم نمی پذیرد
بیزار از این جهانم ، چون زخم خورده ام من
مینا فتوحی
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |