چهارشنبه 89 آبان 12 , ساعت 10:46 صبح
چون سرابی در کویر،چون خیالی دلپذیر
رفته بودی آمدی اما چه دیر،اما چه دیر
رفتی و آمد بهار ،،بیقرارم ،بیقرار
خاطراتت را فقط از من نگیر
از میان قاب دودی رنگ شیشه
می بُریدی از من اما تا همیشه، تا همیشه ، تا همیشه !!!!!
با همه دریا دلی، دل را به دریاها زدم
پشت پا بر اصل بی بنیاد این دنیا زدم
با هزاران آرزو، با صد هزار شوق و امید
از پس دیروز و امروز ناگهان فردا رسید
ای دریغ از عمر رفته ،ای دریغ
قصه ابریشم و بیداد تیغ
خاطراتم لحظه لحظه رنج موعودم شده
چشم بخت تشنگی آب گل آلودم شده
همچو ماه آسمان از من گریزان می شوی
مثل شب در ظلمت سایه پنهان میشوی
چون سرابی در کویر،چون خیالی دلپذیر
رفته بودی آمدی اما چه دیر، اما چه دیر
اما چه دیر!!
اما چه دیر!!
ای دریغ اما چه دیر!!!!
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |