یکشنبه 89 اسفند 1 , ساعت 9:34 صبح
هنوز روی درختا فقط جای کلاغه
گلا پرپرن ای وای یه دیوونه تو باغه
دلم یه گل آتیش تنم کوره ی داغه
ولی تو همه دنیا دریغ از یک چراغه...
از اون گوشه ی دنیا به این گوشه رسیدم
نگین دنیا قشنگه! قشنگیشو ندیدم
هنوز غم تو وجودم عذابه سینه سوزه
نَگین گریه رو بس کن! نَگین دنیا دو روزه!
کدوم ناله ی شبگیر کدوم ورد شبونه
کدوم طلسم و جادو دعای عاشقونه
از این گوشه ی دنیا به اون گوشه ی دنیا
منو به آشیونه ، به یارم می رسونه؟؟؟
کدوم جاده کدوم راه کدوم اشک و کدوم آه
کدوم ابر و کدوم اوج و کدوم موج و کدوم ماه
هنوز قافله ی عشق به منزل نرسیده
غریقیمو و صدامون به ساحل نرسیده
هنوز اشکِ تو چشمام نگاهام خیره به راهِ
نه آفتاب و نه مهتاب چقد دنیا سیاهه...
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |