|
ا | |
|
ای رفته از برم به دیاران دور دست ! با هر نگین ِاشک ? بچشم ترِ منی |
هر جا که عشق هست و صفاهست و بوسه هست ـ
در خاطر منی .
آن صبحها که گرمی جانبخش آفتاب ـ
چون نشئه ی شراب ? دَوَد در میان پوست
یا آن شبی که رهگذری مست و نغمه خوان ـ
دل میبرد ببانگ خوش آهنگ : دوست ? دوست ـ
در باور منی
در خاطر منی .
هر جا که بزم هست و زنم جام را به جام
در گوش من صدای تو گوید که : نوش ? نوش
اشکم دَوَد بچهره و لب مینهم به جام ـ
شاید روم ز هوش
باور نمیکنی که بگویم حکایتی :
آن لحظه ای که جام بلورین به لب نهم ـ ... در ساغر منی ....... در خاطر منی .
برگرد ? ای پرندهء رنجیده ? بازگرد
باز آ که خلوت دل من آشیان توست
در راه ? در گذر ـ
در خانه ? در اطاق ـ
هر سو نشان توست .
با چلچراغ یاد تو نورانی ام هنوز
پنداشتی که نور تو خاموش میشود ؟
پنداشتی که رفتی و یاد گذشته مُرد ؟
وآن عشق پایدار ? فراموش میشود ؟
نه ? ای امید من !
دیوانه ی تو ام
افسونگر منی
هر جا به هر زمان ـ
در خاطر منی .
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |