دوشنبه 88 اسفند 17 , ساعت 11:34 عصر
دردی از درون مرا می خواند
و من انگار صدایی نمی شنوم
من صدایی نمی شنوم
دردی از درون به من نهیب می زند
و من به آواز چکاوک های نشسته بر درخت
همسایه دل بسته ام
دردی از درون مرا می خواند
و من به گام های کودکی فقیر در خیابان می نگرم
و در شلوغی هر روز خیابان های پر هیاهو
در همهمه عابران گم می شوم
من دردی ندارم تا به آن دل خوش کنم
و این درد درون
درد تمام انسان ها است
دردی که هر چه بیشتر با تو مانوس شود
دلنشین تر خواهد بود
درد شناخت حقیقت من
من کیستم ؟
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |