پنج شنبه 88 اسفند 20 , ساعت 12:9 عصر
من به او گفتم:من بر آن بلندی نشسته ام
که دل آدم گرفته می شود.
من به او گفتم گریه نخواهم کرد
و اشک نخواهم ریخت
اما نمی توان دل را بر دلتنگی بست.
و این گناه من نیست که دلتنگی اشک است و اشک.
من به او گفتم می توان رویا دید
اما خوابها غمی که دل را گرفته پاک نخواهند کرد
و چطور می شود چشم ها را بست
در حالیکه ستارگان تنها زمانی می آیند
که چشم ها بسته می شوند.
من به او گفتم و به او گفتم...
اما او هرگز نفهمید که دچار شده ام
و دچار یعنی عاشق...
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |