بلندی یلدا از ابروی توست
تیغ جدایی را نکش بر این بلندی?
که دل غم زده ام در انتهایش گره خورده...
شیرینی هندوانه ی لب هایت را از من و یلدا دریغ نکن.
چون بی تابیه خورشید برای دیدن صبح دوستت دارم...
نمیتونم از این آهنگ سیاوش قمیشی دست بردارم ،،همینجور رو تکراره ،، شرح سالهای زندگی منو آقای جعفر نژاد تو این ترانه سروده :(
من و تو دو تا پرنده...تو قفس زندونی بودیم
جای پَر زدن نداشتیم...ولی آسمونی بودیم
ابر و بارونو می دیدیم...اما دنیامون قفس بود
چشم به دوردستا نداشتیم...همینم واسه ما بس بود
اما یک روز اونایی که...ما رو با هم دوست نداشتن
تو رو پَر دادن و جاتَم...یه دونه آینه گذاشتن
منِ خوش باورِ ساده...فکر می کردم رو به رومی
گاهی اشتباه می کردم...من کدومم تو کدومی
با تو زندگی می کردم...قفسِ تَنگ و سیاهو
عشق تو از خاطرم برد...عشقِ پَر زدن تا ماهو
اما یک روز بادِ وحشی...رویاهامو با خودش برد
قفس افتاد و شکست و...آینه افتاد و ترَک خورد
تازه فهمیدم دروغ بود...دنیایی که ساخته بودم
دردم از اینه که عمری...خودمو نشناخته بودم
تو تو آسمونا بودی...با پرنده های آزاد
منِ تن خسته رو حتی...یه دفعه یادت نیفتاد
دانلود
"شایان جعفر نژاد"
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |