چهارشنبه 88 اردیبهشت 30 , ساعت 9:7 صبح
تا قلم به دست می گیرم
برای شعر سرودن
یاد چشمات می افتم که به من زندگی می دن
پرُم از شعر و ترانه ، وقتی پیش من نشستی
توی این عالم و آدم تو یه چیز دیگه هستی
غزل چشمای نازت مثل اسمت نازنینه
من همونم که به جز تو دیگه چیزی نمی بینه
جای شادی اگه هست غم کوله بارم
تو را دارم
از همه دنیا اگه چیزی ندارم
تو را دارم
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |