یکشنبه 89 فروردین 8 , ساعت 8:36 صبح
مرد تنها
?
جاده تنها،مرد تنها بود
مرد اما راه می پیمود
?
در نگاهش موجی از آتش
در صدایش حالتی از دود
?
بر مدار شب تن خورشید
رفته رفته سرد می فرسود
?
در زد اما کس به روی او
یک دریچه آسمان نگشود
?
شب کنار آتش خاموش
خسته و غمگین و وهم آلود
?
خیره شد فریاد زد ناگاه
!سهم من از زندگی این بود؟
?
جاده های ممتد تا هیچ
!کوچه های سنگی محدود؟
?
!آه ای دنیای بی مفهوم
آه ای دنیا! تورا بدرود
?
?
شعر:نورمحمد ناصری?
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |