دوشنبه 89 فروردین 9 , ساعت 7:23 عصر
فرقی نمی کند،
من،
هراسان باشم و
هر فصل که بگذرد
با حسرتی به وسعت یک عمر
به چشمهای تو بنگرم
یا تو،
ناتوان باشی و
با نگاههای به ظاهر بی توجه
به کوچه های رابطه که همه بن بست اند
خیره شوی
ما،
یکدیگر را
کنار هراسها و ناتوانیها
جا خواهیم گذاشت.
این خط و این نشان.
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |