دوشنبه 89 فروردین 9 , ساعت 7:34 عصر
حس غریب نمناکی ست
تا ابتدای خویش
تا آنجا که ذهن یاریت کند
بی آنکه بدانند چرا قامتت شکست
تنها با خود
به عقب برگردی
سالها قبل مثل امروز
چشمهایم هنوز بسته بود
گریه میکردم
وهمه میخواستند من بخندم
سالها بعد امروز
چشمهایم باز است
بغض کرده ام
وهمه میخواهند من بخندم
چه تلخ خندی میشود
چاره ای نیست
می خندم!!!
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |