چهارشنبه 89 فروردین 11 , ساعت 11:7 صبح
مث خورشید اومدی و
مث سایه با تو بودم
وقت رفتن تو از پا
بد جوری افتاده بودم
مث مهتاب می درخشی
با تو من غرق ستاره ام
بی تو اما مثل فردا
شرح قصه ی دوباره ام
باز یه قصه پر غصه
سرد و تکراری و تب دار
از یه عاشق از یه تنها
از یه تن خسته ی بیمار
گوش بده بین من و تو
فاصله هزارتا دیوار
تو با دست نازنینت
همه ی غمام رو بردار
بیا و من و صدا کن
با بهانه آشنا کن
هم ترانه ی قدیمی
من و بازم رو به را کن
من توو آتیش عشقت
بسوزون خاکسترم کن
توی جاده ی ترانه
ببر و همسفرم کن
تقدیم به تو
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |