شنبه 89 فروردین 14 , ساعت 12:20 صبح
شعر مانده روی دست های من سبد سبد
در غزل ولی کسی به پای تو نمی رسد
کیستی بگو که در خیال من چه می کنی؟
ای همیشه خوب از ازل وخوب تا ابد
شرم دارم از نگاه تو بیا مرا ببخش
خلق و خوی ما شده است گاه خوب و گاه بد
مثل دست های تو هنوز ساده و صبور
دست مهربان هییچکس به شانه ام نزد
تو بلندتر ز شعر ایستاده ای
بالهای شعر من به قله ات نمی رسد
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |