من از تنهایی جاده
من از چشم تر بارون
من از دلتنگی گلبرگ
تو مهمون خونه ی زندون
از این بغض نفس برده
که با خون خیس و همرنگه
واست می خونم ای همبغض
دلم تنگه ، دلم تنگه
تو این شب غربت بی رحم
که رو عشق سایه میندازه
دوباره زنده کن از سر
منو با بوسه ای تازه
بزار تو این دم آخر
نگاهم با تو آشنا شه
بزار این قطره ی بی کس
حریق موج دریا شه
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |