چهارشنبه 89 اردیبهشت 15 , ساعت 10:2 صبح
بامن امشب چیزی ازرفتن نگو
نه نگو، ازاین سفربامن نگو ، من به پایان می رسم ازکوچ
تو با من از آغاز این مردن نگو
کاش می شدلحظه هاراپس گرفت
کاش می شد از تو بود و با تو بود
کاش می شد با تو گم شد از همه
کاش می شد تا همیشه با تو بود
کاش می شد فردا را کسی پنهان کُند
لحظه را در لحظه سرگردان کُند
کاش می شد ساعت را بمیراند یا خواب ماه را برشاخه آویزان کند
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |