چهارشنبه 89 اردیبهشت 15 , ساعت 10:14 صبح
دل شب با دل من می گرید
ماه بی تاب به من میخندد
و ستاره از دور ?به من خسته دل بی همتا
با لبی خندان چشمکی خواهد زد
دلم آکنده درد
از خودش از دنیا
از کلامی بیجا
و به اندازه تکرار سلام در خودش می گیرد
آن چراغ شب تاب در هوای دل من می سوزد
و از آن دور نوایی رسدم
که بیا یار دلم
دلم همچون دل تو بی تاب است
و در آن هنگام است
که در ان بی تابی دل من می پوسد
چشمم از اشک به جان می اید
دلم از غصه وغم
در درون ماتم
از کنار گل سرخ
تا اقاقی تا افق
به دنبال دلی میگردد که دل تنهای مرا تازه کند
دلم از جا کنده
به افقها به طلوع ?به غروب خورشید
خیره می ماندو بس
و در ان دم که دلم می خواند
گریه ام می گیرد
دل شب با دل من می گیرد
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |