یکشنبه 89 خرداد 9 , ساعت 12:30 عصر
نـه از آشـنایـان وفـا دیـده ام
نـه در بـاده نـوشـان صـفا دیـده ام
ز ،نـامـردمـی هـــــا نـرنـجـد دلـــم
کـه از چـشـم خـود هـم خـطا دیـده ام
بـه خـاکـسـتـر دل نـگـیـرد شـرار
مـن از بـرق چـشـمی بـلـا دیده ام
وفـای تـو را نـازم ای اشـک غـم
کـه در دیـده عـمـری تـورا دیـده ام
طـبیـبا مـکـن مـنع ام از جـام مــی
کـه درد درون را دوا دیــــده ام
حـریـم خـدا شـد چـه شـبهـا دلـم
که خـود را ز عـالـم جـدا دیـده ام
از آن رو نـریـزد سـرشـکـم ز چـشم
کـه در قـطـره هـایــش خــدا دیـده ام
بــرو صـاف شـو تـا خـدابـیـن شـوی
بـبـیـن مــن خــدا را کجـا دیــده ام
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |