شنبه 89 دی 25 , ساعت 12:23 عصر
دو غریب ، نوشته فریده گلبو را خوانده‌ای؟
دوستی در این سر دنیا و آن یکی سر دیگر دنیا. همه کتاب را نامه‌های این دو دوست می‌سازد. وقتی هم که یکیشان تصمیم می‌گیرد از آن سر دنیا برگردد وطن، این
یکی مجبور به جلای وطن می‌شود و باز دو غریبند که فقط جایشان عوض شده.
حالا ما آن دو غریبیم، یکی اینجا، یکی آن سر دنیا که نه، کمی دورتر از آن سر دنیاست.
اصلاً مگر برگشتن به جایی که بودی، که زمانی دوستش داشتی و مدتی دوست‌داشتنش یادت رفته بود، دلیل می‌خواهد...هان؟!
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |