مـی شــکنـم چــون ابــر
در دسـت رعـد هــای
خـشم آلود نا مـردمـی
چـون درخــت
در چـنگال طـوفان زنـدگــی
چون یـخ درضـربه ضـربه ی ســنگهای غلــطان یــاری هـــای دروغــین
وخــیره مــانده ام بر نــگاه زنــدگــی
درطـــبیعتــی رنـــگین
امــا گـــوئی
هـــمواره مــه آلـــود
مــه آلـــود
نـو ر امــیــدم
را تــلاشــی نیـــست
جــز نــگریـــستن
چـشمانـم را قـدرتــی نیــست
جــز گـریـستـن
واینــک باز یافـته ام
در دریای هـمیشه پـرتـلاطم زنـدگـی
تنــها ...تنــها ...تنــها
مـوجــی درهـم شــکسـته ام
مـوجــی درهـم شــکسـته
یـارب مـرا دریـاب
رهـائیـم بــخش
زیـن لـحظه های تـماما اشــک
تماما انـدوه
کـــه نگاهـم را
تــوان باز نـگریــستن نیــست
بر آنـچه نامـــش زندگـــی ست
بر آنچـه عـــشق نامیده ای
و آنچـه تنها حـــسرتی ســت
در هـزار هـزار رنـگ فـریـب
رنـگ رنـگ واژه هــای شکـــننده ء د ر و غ
که مـا یوس مــیکــند دل را از هــرچــه آدمـــی ست
و گـریــز عشـــق
آنــدم که می بایــــست
مـی مانـد و
مـی گفــت: هــــستــــم
و گریــخــت و گــفـت در بـی زبـانــی:
باورم نـکن .... باورم نـکن
دروغـــی بیـــــش نیستــــم
و تنـها خیـالی بینــهایـت زیبـا
اما فقط خیال
اما فقط خیال....
هــمین و بـــس و دیــگر هیـــچ
دیــــگر هرگــز بـــاورت نمی کــنم
هــــرگــز ... هــــرگـــز
لعــــــنـت
لعــــــنـت بر دلـم که بـاور کــرد تــرا
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |