شکر گذاری

چقدر از هدیه گرفتن یک شاخه گل ، یک کادو، یک جلد کتاب و ... خوشحال می شویم.  

تا چه اندازه از دعوت شدن به مهمانی شام، نهار، و حتی یک فنجان چای یا آبمیوه به وجد می آئیم. 

 به کسی که در حق شما لطفی انجام داده، به شما کمک کرده، مشکلی را از شما حل کرده چه احساسی دارید.  

  فکر می کنید خدای متعال چند درصد از خواسته های شما را برآورده کرده است؟

نسبت نعمتهایی که خداوند به شما ارزانی داشته به چیزهایی که می خواهید و ندارید چیست؟

آیا می توانیم لیستی از داشته های خودمان تهیه کنیم ؟   

پس داشته های خودمان را مرور می کنیم.

1-  من خوشحالم و خدای متعال را شکر می کنم که از این که سالم هستم و هیچگونه مرض لاعلاجی ندارم.

من در عین سلامتی کامل هستم .

خیلی ها به مرض  لاعلاجی مبتلا هستند که تا آخر عمر گریبانگیر آنست .

سلامتی بالاترین نعمتی است که خداوند اعطاء می کند.

تنها برای همین یک نعمت چقدر باید از خداوند ممنون باشیم. 

2- من خوشحالم و خدای متعال را شکر می کنم که تمام  اعضاء و جوارح بدنم سالم هستند.

خیلی یک دست و یا هر دو دست ندارند، بعضی ها یک پا و حتی دو پا ندارند، بعضی از یک چشم یا هر دو چشم محرومند،

چقدر زجرآور است کسی که هر دو کلیه اش را از دست داده و مجبور است هفته ای سه الی چهار بار دیالیز شود.

3- از اینکه همسری مهربان و با گذشت دارم که مرا درک میکند ،خداوند را شکر می گویم.

از اینکه مدتهاست با هم زندگی می کنیم و هیچگونه مشکل عدیده ای نداریم ممنون خدای خود هستم.

از اینکه در فراز و نشیب های زندگی همراه و همیار من بوده، لطف خدای من است.

آرامشی که در منزل در کنار همسر خود دارید مرهون چه کسی هستید؟

برای درک این نعمت و این آرامش به دادگاه خانواده سری بزنید. 

4- من بسیار خدای باری تعالی را شاکر هستم از اینکه به من فرزند اعطا کرده است.

فرزندانی سالم و صالح.

    آیا در جمله فوق ، سه نعمت بزرگ را نمی بینید؟

اعطای فرزند : خیلی ها از داشتن آن محرومند.

فرزند سالم : خیلی ها فرزندانی دارند که مرضی مادرزادی دارند یا بعداً دچار مرض لاعلاجی شده اند .

فرزند صالح : چه نعمت بزرگی است داشتن فرزند مومن و متدین. 

               و من که هر سه را با هم دارم، چگونه شکرش را بجا آورم.  

5- خدای را شکر می گویم چرا که پدر و مادری دارم که در قید حیات هستند. والدینی مومن و متقی،

مهربان و با گذشت ، چه سختیها و رنجهایی را به خاطر من متحمل شده اند.

 حتی اگر در قید حیات نباشند، تربیت را در حق من تمام کرده و فرزندی شایسته تحویل

جامعه داده اند . 

6- من خوشحالم و هزاران بار خدای بزرگ را شکر می کنم چون شغل خوبی دارم و می توانم مخارج

زندگی ام را تامین کنم.

کم نیستند کسانی که بیکارند و در فلاکت بسر می برند.  

7- من خدای را صد هزار مرتبه شکر می کنم که حداقل مسلمان زاده بدنیا آمده ام و شعیه 12 امامی هستم.

اکثر مردمان جهان این لیاقت را ندارند.

  و نعمتهای بزرگ و کوچک دیگری که خداوند به ما ارزانی داشته و ما باید شکرگذار او باشیم.

نعمتهای که چون از ابتدا در اختیار ما بوده، برایمان عادی و کم‌رنگ جلوه میکند.

با کمی تفکر، مطمئنا“ به این نتیجه میرسیم که هیچکدام از نعمتهای فوق‌الاشاره را با پول یا چیز دیگری عوض نخواهیم کرد.