زندگی هایمان کاغذی شده است
آرزوهایمان را بند زده ایم به دستان کاغذ ودر ذهن سپید کاغذهایمان ؛در
اوج تنهایی خویش برای خود دنیایی ساخته ایم :شعر میگوییم ،قصه
مینویسیم،ترانه می خوانیم ،دلتنگ می شویم ،از عشق حرف می زنیم
و........زندگی می کنیم .خوشبختی در میان برگ های کتاب خمیازه
می کشد و به اسطوره شدن می اندیشد ! نمیدانم چرا داستان های کتاب ها
ودفترها ی کاغذی سری به دنیای واقعی ما نمی زنند؟؟
ضریح سرد امیدواری بی زائر مانده است بس که دعا کردیم واجابت نشد .
عشق را درخیابان با" شماره یی کاغذی" می خرند وکمی آنسوتر با مُهری
به روی "شناسنامه یی کاغذی" حکم بر جدایی عشق می کنند . وچه بسیارند
کسانی که با پول های کاغذی شان افسار زمین را بده دست گرفته اند و جان
می خرند ومی فروشند .وتو یادت باشد جایی نزدیک همین حوالی معیار
انسانیتمان "مدرکی کاغذی" شده است .
گاهی فکر میکنم خودمان هم به کاغذ می مانینم . در ابتدا سپید وپاک ،اما خدا نکند که زیر دست کسی بی افتیم ،
خط خطی های بی شمار،سیاهی های پاک نشدنی چین وچروک های صاف
نشدنی و.......نابودمان می کند .
تنها راه سپید ماندن انگار گوشه یی نشستن و دوری کردن از دنیا ست !
زندگی خود ِ من که حسابی کاغذی است ، تنها مونسم "دفتری است کاغذی که اگرروزی ،دیگر درآن ننویسم حتما مُر ده ام !!!!!
نمیدانم عاقبت این کاغذ بازی چه می شود؟ این قمار بی هدف ؟
ولی خب حداقل می توانم به بعد از مُردنم امیدوار باشم ؛چون در جهنم خبری از کاغذ نیست!!!!
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |