سه شنبه 88 فروردین 18 , ساعت 4:14 عصر
عجیب نیست!
از تمام دردهای این حوالی ام
گریز می زنم
به سوی آسمان
من هوایی ام میان مرگ و....
زیستن.
چند کلمه آن طرف تر
نعش شاعری به روی شعرهای مرتعش
که ریز ریز لحظه می شود
اگر برای واژه های خسته اش
زمان تلنگری شود!
وباز ماجرا ....
نعش شاعری است مرتعش
که سطر های دفترش پر از صداست
و کوچه های خلوتش پر از شلوغ
وباز ماجراست
مرتعش ...
نه جراتی برای شب شدن
نه اشتیاق پر زدن میان باد
و باز....
انتهاست.
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |