شروعی دوباره

و عجب عمر گرانمایه به شتاب گام بر میدارد

شبهای قدر امسال هم آمد

تا با قدوم مبارکش خانه ی دلم روشن شود

تا منتش کشم و بهره گیرم از فضیلتش

ماهها و روزهای چند ماهِ گذشته برای من اندرز های بسیار داشت

در هر روزش بصیرتی؛

به من آموخت حقیقتی را

کسی که وابسته به صداقت و سادگی هایش هستم

هر روز مرا به تغییر و دگرگونی دعوت می کند

از ماندن و مرداب شدن می ترساند

و به سمت شگفتی های عالم سوق میدهد

با من از عشق ؛ محبت ، وفا و امیدواری میگوید

و تکرار می کند با هم بودن را تا مرز مرگ؛

 تا همیشه

کسی که واژه های زندگی را به من آموخت

من را به صبر وا میدارد

به من انگیزه برای جنگیدن می دهد

و از عقب گرد می رهاند

شکر خدارا را یادآوری ام می کند

و با لبخند می گوید

 اونی که صبر می کنه به مطلبش می رسه

کسی که اندوه پنهانش در مرمر نگاهش هویداست

و از عمق وجود درکش می کنم

و دوست دارم  نگاه غمگینش را ،

میگوید :

دنیا بی وفاست

دنیا بی حیاست

دنیا بی معناست

و در آخر دنیا بی فرداست!!!!

اما نه

دنیا بی وفا نیست

بی حیا نیست

بی معنا نیست

بی فردا هم نیست

 دنیا ، دنیاست

این همون معنای دنیاست

درسته بی وفایی تازه مد شده

و بی حیایی عجب بورسی پیدا کرده

آره حیا خیلی کم شده

اصلا حیا رفته گم و گور شده

ولی بازم آدم با حیا پیدا میشه

پس امیدی هست که فردایی هم باشد

بله فردایی هست

 تا

 ببینیم

بشنویم

بخوانیم

لمس کنیم

و

استشمام کنیم

حقیقت ها را ؛

دوستی ها و دشمنی ها را؛

بودها و نبود ها را ؛

زشت ها و زیبا ها را ؛

و در نهایت تمام هستها و نیست ها را

و اما ؛ زندگی چیست؟

پاسخش را اینچنین می یابم

زندگی آب روانیست که از دیده ی من می گذرد

و من از اوج نگاهم به موّاج رهایش نگاه می ریزم

پشت هر خاطره ی آن سبدی عشق نهان است

که با بوسه و دست نوازش ، عیان است

زندگی برگ گل نسترن است

برگ سبزیست که با لطف خدا در دست ماست

زندگی پیچک همسایه ی ماست که کشیده روی دیوار نقش ماه

بله زندگی همون خیال  آدماست

زندگی نشونه ی عشق و وفاست!!!