دوشنبه 88 اسفند 10 , ساعت 11:54 صبح
ای سپیدار قشنگ
دیشب از یاد تو با او سخنی می گفتم
سخن از پای امید تو که گامی ننهاد
در ره روشن فردای سپید
سخن از دست ظریف تو که هرگز نفشرد
دست امید مرا
سخن از قلب بزرگ تو که هرگز نتپید
ز نگاهم که هزاران سخن گویا داشت
ای سپیدار قشنگ
دیشب از یاد تو با او سخنی می گفتم
سخن از چشم قشنگت که مرا شاعر کرد
***
لیک او دیده به چشمانم دوخت
گفت:
ای شاعر فردای سپید
آن سپیدار تو مُرد
آن سپیدار به مرداب تباهی خشکید
***
و من امروز به سوگ تو سپیدار فرو رفته به مرداب گناه
شعرها خواهم گفت...
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |