فدایت می شوم هردم نثارم می کنی دل را

اسیرت گشته ام اینجا دل از خود می کنی آیا . . . ؟



سرم را داده ام بر باد عشقت یا نمی بینی

و یا بردار می بینی ،رهایم می کنی اینجا



تویی در قاف رویاها سراغ از من نمی گیری

شدم آواره ای رسوا که تنهایم در این دنیا



من اینجا زیر پاهایت وجودم پودر می گردد

بر این افتاده بر خاکت دمی بنگر از ان بالا



ببین خلوت نشینم کرده ای تنها ی تنهایم

تویی نیروی رگهایم برایم می تپی حالا



دلم را می کشانی تا به فرداهای فرداتر

کجا رفتی تو هرروزم به پایم می رسی فردا



چرا امشب پریشانم دلیلش خوب می دانی

که چون نا خوانده می آیی به خوابم نازنین گویا



چرا اینجا نمی آیی دلیلش را نمی دانم

فقط در روز می دانم عذابم می دهی شبها



هم اینجا بست می مانم که شاید باز برگردی

مرا راهی کنی با خود و یا خاکم کنی اینجا . . .