پنج شنبه 88 اسفند 13 , ساعت 12:58 صبح
لحظه ام زیبا شد
چون که از راه رسیدی آخر
و چه شوری
که به یکباره زدی بر دل ِ من
خستگی را تو ندیدی در راه
ارمغان سفرت بوی طراوت می داد
بی خبر ، سرزده
ناگاه رسیدی و مرا
میزبان ِ همه عشق و صداقت کردی
و چه سرشار نمودی ز امید
و چه بی تاب زشوق ِ پرواز
وچه لبریز شده
جام ِ وجودم ز سخاوت هایت
راستی یاس ِ سپید !
این همه بوی ِ خوشت ، رازش چیست ؟
تو بگو این همه سبزیّ ِ پیامت از کیست ؟
من دگر پا نشناسم از سر
غرق ِ اندیشه ِ ِ نابت شب و روزم یکسر
راستی رود ِ سخی
این قوی ِ خود را
می بری تا دریا ؟
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |