چهارشنبه 89 فروردین 4 , ساعت 1:59 صبح
همه این بی نوشتن ها را می نویسم همه دردها رامی نویسم برای تو می نویسم
تمام آن لحظاتی را که بی تو سر کردم.. بی تو میرفتم تنها و برای تو می نویسم..
همان طور که بخواهی. همانطور که تو بخوانی.چون تو خود خواستی که حرفهایم را با تو قسمت کنم..
می نویسم از همه روزهای دلتنگی از همه روزهای بی کسی از همه روزهای که حتی سلامی نبود ،حتی یادی از من نبود که من به همه اینها راضی بودم..
می نویسم برایت چه باشی چه نباشی چه بخوانی. چه نخوانی.من فقط می نویسم . تمام سفیدها را برایت سیاه می کنم. تمام نقطه ها را به سر خط می برم و برایت می نویسم..
می نویسم فقط برای تو می نویسم من شب هنگام زیر پتوی چارخانه صورتی ام می خزم چشم ها را می بندم تاتو راپیدا کنم تو همین حوالی هستی چه فکرت ته خط باشد چه یک نقطه . تومهمان رویای شبانه منی
برای نقطه پایان تنهایی تو تنها اسمی بودی که صدا کردم...
تمام آن لحظاتی را که بی تو سر کردم.. بی تو میرفتم تنها و برای تو می نویسم..
همان طور که بخواهی. همانطور که تو بخوانی.چون تو خود خواستی که حرفهایم را با تو قسمت کنم..
می نویسم از همه روزهای دلتنگی از همه روزهای بی کسی از همه روزهای که حتی سلامی نبود ،حتی یادی از من نبود که من به همه اینها راضی بودم..
می نویسم برایت چه باشی چه نباشی چه بخوانی. چه نخوانی.من فقط می نویسم . تمام سفیدها را برایت سیاه می کنم. تمام نقطه ها را به سر خط می برم و برایت می نویسم..
می نویسم فقط برای تو می نویسم من شب هنگام زیر پتوی چارخانه صورتی ام می خزم چشم ها را می بندم تاتو راپیدا کنم تو همین حوالی هستی چه فکرت ته خط باشد چه یک نقطه . تومهمان رویای شبانه منی
برای نقطه پایان تنهایی تو تنها اسمی بودی که صدا کردم...
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |