پنج شنبه 89 فروردین 5 , ساعت 1:54 عصر
با نگاه تلخ و سرد و افسردگی
خیره گشتم بر دفتر زندگی
آه حسرت از لبانم پر می کشد
پس چه شد؟ ان همه دلدادگی
در سرابی از آرزو ، غوطه زدم
لیک هیچ نبود جزء بیهودگی
گاری عمرم را بسختی می کشم
بر کوچه های سنگ فرش زندگی
در میانش می گذارم اندوخته ام
پوچی و دلسردی و ویرانگی
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |