جمعه 89 فروردین 6 , ساعت 4:25 صبح
کلمات مرا دارند
تا از دالانهای تو در تو بگذرند
روزی پیدایشان کنم
وزیبایی شان را بخوانم
و سپیدی انتظاری را
که آغوش به رویشان نمی بندد
تا حرفهایشان نا گفته نماند
کلمات کتابه را دارند
تا آسوده در آن خانه کنند
و باور مرا
که دلتنگی شان را
نانوشته نمی گذارد و لب که تر کند
چشمها را به خواندنشان وا میدارد
کلمات......
من اما
حتی تورا
ندارم......
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |