یکشنبه 87 تیر 16 , ساعت 10:30 صبح
یک روز مسوول فروش ، منشی دفتر و مدیر شرکت برای ناهار به سمت سفره خانه ای قدم می زدند… ییهو یه چراغ جادو (آلادین) رو زمین پیدا می کنن و روی اون رو مالش میدن و غول چراغ ظاهر میشه… غوله میگه: من برا هر کودوم اِز شوما یه آرزو برآورده می کونم.(حتما متوجه شدید که غوله اصفهانی بوده!)
منشی با کله می پره جلو و میگه : « اول من ، اول من ، اول من!… من می خوام که توی کیش باشم ، سوار یه قایق بادبانی شیک ، هیچ نگرانی و غمی از دنیا نداشته باشم و یک کارت سوخت روزی ???? لیتری داشته باشم »… شپرق ! غیب میشه ! منشی رفت واسه کیش ..
بعد مسوول فروش می پره جلو و میگه: « حالا من ، حالا من! … من می خوام توی خزرشهر کنار ساحل لم بدم ، یه دلاک شخصی و یه منبع بی انتهای آب زرشک داشته باشم و تمام عمرم حال کنم »… شپترق ! غیب میشه ! مسوول فروش هم ناپدید میشه…
بعد غول به مدیر میگه : حالا نوبتی توءس … مدیر میگه : « من می خوام که اون دو تا هر دوشون بعد از ناهار توی شرکت باشن
نتیجه گیری اخلاقی: همیشه اجازه بده اول رئیست صحبت کنه
نوشته شده توسط بانوی مهتاب | نظرات دیگران [ نظر]
|
بانوی مهتاب اینجا من هستم؛ ، سکوتی شکسته و درهم بخاطر هر روز ندیدن تو اینجا من هستم ؛ تهی از زندگی و درگیرباروزمر‌گی ، خالی‌تر از همیشه؛ با کلافی درهم و پیچ در پیچ. معنی سکوتم را با چشمانم برایت بارها فرستاده‌ام اینجا من هستم با آوازی که هرگز نشنیدی من هستم و سازی مبهم اینجا من مانده‌ا م تنها در پس اندوه صدای کهنه سازم.من هستم و گلی پرپر شده از عشقی کور من هستم و یکرنگی شکسته‌ام.اینجا در شهری دور من مانده‌ام به انتظار هر لحظه که میآیی،در شهری خاک گرفته و غروبی تنگ،که سینه‌ام را هر آن می‌درد اینجا من مانده‌ام و سرمایی که استخوانم را داغان کرده است من هستم و سیمایی شکسته‌تر از همیشه اینجا من هستم و خیال همیشگی چشمان تو، حتی کلمات هم دگر از نوشتن دردهایم عاجزند..... |